Co do meritum, to specyfika mocy tych zielonych lornetek; nadawałaby się idealnie dla MacGyvera czy Pomysłowego Dobromira.

To co zrobili z czołem Sarsgarda, to jakiś ponury żart z jajogłowych. Strong jak na nazwisko przystało, zawsze grał postacie wzbudzające respekt; tutaj jest parodią samego siebie, grając jakąś krewetkę. Abin Sur ma wygląd i imię, jak ten cały Apocalypse z X - menów; nie wiem kto od kogo ściągał.

Wzbudzająca trwogę wszystkich latryn, Paralaksa, jest tak przeceniona pod względem intelektu, że wystarczy ją zwabić do słońca, to pomyśli, że ogrzeje się jak przy kominku oraz tak przeceniona pod względem siły, że wystarczy jedna landrynka, żeby toczyć z nią niemal równą walkę...

Poza tym, tragiczny koniec wielu Ziemian, jakoś mi nie współgra z tym wesolutkim, komediowym początkiem; a para głównych bohaterów jest zbyt zajęta zasysaniem się, żeby oddać jakiś, krótki hołd koledze z pracy, który nie ze swojej winy zamienił się w odrażającego potwora i zginął, żałosną śmiercią...

PS Ta rozmowa, tej niuni z jajogłowym na bankiecie, była zupełnie nienaturalna i niezręczna. "Wiem, że miałeś ciężko w młodości ze swoim ojcem" czy jakoś tak... Może trzeba mu było od razu wypalić "Ty żałosny tatinsynku !" ;D